Er het sech emmer aagseit, zwe Woche voruus, er chömmi of Bsuech, e Begleitig. E Begleitig, dä Schnörri, het d’Mueter gseit, brengt weder so ne Scheggse met, weder en anderi, no jönger as die letscht, dä auti Glöschteler, het nie gnueg, emmer hender de Wiiber här, ond dä fendt emmer weder so nes Töpfi, so nes Beeri, wo ne ahemmlet, vor em abe chnöilet. Wo dä sösch scho meint, er seig de Grööscht ond de Gschiitischt, dä Göggu, do wachst si Chambe ...
S’nöchscht Joor gömmer nömm! Das het er emmer gseit, wemmer vom Joormärt hei gange send, a dr Möli verbii, der Soore no, het vor sech äne d’chäderet wie ne Börschtebender – Eifach e Souerei, was die biete, scho de Veemärt am Morge. Nüüt as haubläbigi Söi, wo d muesch metzge, Notschlachtig, verworschte, feschtstampfe as Böchsefleisch för d’Armee oder för ne Uuschoss-Servila. Ned emou schöni Ross ofem Märt, auti Ackermääre, wo henke, uusrangschiert...
Meischtens, seit de Baschi, ond dä weiss Bscheid, er woont jo unde inne, meischtens seig si uf der Loube ond luegi es Land use, a dr Litzi verbii, wo si de Tag dure schaffet, a dr Maschine, wo Bändu letzet, Akkord, luegt uf d’Soore hender der «Litzi», wo Bäum am Ufer noo send, ond mängisch e Storch nischtet; ond hender de Bäum send de Fäuder, Mais ond Raps, ond de scho d’Höger. Aber mängisch, seit de Baschi, esch s’Leni au em Garte unde, huured, ...
Si händ lang nach em gsuecht. Wochelang. Aues vergäbe. Kei Housi. Wiit ond breit. Eifach verschwonde. Nach der Prob em Löiesääli am Ziischtig. Mer probe emmer am Ziischtig, ab de achte, so öppe zwee Stond, je nachdem, wie d’Stemmbänder änehebe ond noni afönd chratze, charchle, ond d’Stemme vo de Sänger ruuch wärde, als hätte si e Chrot em Haus. Chorzom, mer senge nor so lang, bis die uustrochnete Sängerhauszäpfli chuum me öppis usebringe ond Flös...
Vil han i mer debii nid tänkt. Aber won i das Abflussrohr im Chällerbode gseh ha, so ganz für sich, ohni Zämehang, han i mol de Hilti vöregnoh und süüferli rundume afo usespitze. De Vorbsitzer han i jo nümm chönne froge, de isch churz nach de Huusübergaab gstorbe. Scho bim Notar het’s mi tunkt, dä Maa gsäch nid guet uus; so grüen im Gsicht. Aber frogsch besser nid noo. Mer het sech jo chuum kennt, vo dene paar Besichtigunge här. I ha tänkt, de Ab...
Är sig en Untödige, het’s vom Sägesser gheisse. Die zäh Minute im Silo als Elfjährige heg er ämel wie nes Wunder überläbt. Jedes Ross wär nach dere Ziit nume no Gmües gsii, het de Dr. Plüss spöter im Frohsinn gseit. Aber em Sägesser sis Liechtli isch wider aagange – vilicht nid zu 100 Prozänt, aber für e Lehr als Landmaschinemech het’s no föörig glängt. Au de Töffunfall im Misox het er troch wäggsteckt. Nur um de Göpel sig’s schad gsii, en rote J...
Won i am 1. Auguscht gäg die Zähni heichoo bi, isch de Iqbal under em Chuchitisch gsässe. «Was machsch denn du do?», han i gfrogt. – «Isch sehr laut, Klopfen», het er gseit und obsi zeigt. Do han i mi bsunne: Es hett scho oordli tschätteret rundum, won i z Aarau Wescht ab der Autobahn gfahre bi. Und jetzt isch mer au wider uufgfalle, dass die Böller-Salve chli ähnlich töned wie Artillerie. D Hombärger händ alls gäh … De Iqbal het nie vil vo früeh...
Johrii, johruus nur Bänkliwärmer. Debii isch mer immer de erscht uf em Platz und de letscht im Materialschopf. Bi jedem Wätter, zu jedere Johresziit. Grind abe und use i d Chälti. S Chrüüz duretrucke und Gas gäh, bis de Wädlispanner chunnt. Sicher git’s Gspänli, wo besser sind am Ball. Aber zellt öppe d Kondition nüt, s Aug füre Mitspieler? De Iisatz? D Terrierqualitäte, wenn mer sich is Füdle vo so mene Flankegott us Zagreb verbiisst? Sigsch en ...
By accepting you will be accessing a service provided by a third-party external to https://www.hunziker2020.ch/