«Hoi Mueter. Wisoo bschlüüssisch? Jetz han i grad wider weue goo. Loosch mi nid ie?»
«Ha niemer bsteut und bruuchen äu nüüt. Häus, und zwaar hantli!»
«Aso tschäu.»
«Was wotsch? Dänk wider mi cho kontroliere. Susch chunsch jo nie. S isch truurig. Wen i tood bi, vernimmschs us der Ziitig.»
«Kouderisch wider äinisch?»
«De chunsch haut ie.»
«Wi goots der? Verzeu!»
«Si plooge mi immer no. Au Friitig zwinge s mi z dusche. Derbii wäsch i mi jeede Morge. Suuberi Chläider tüends mer i d Wösch. I cha mi lang weere. Hüt am Morge het mer äini di ganz Biig Ziitige furtgheit. Won i si aaprüelet ha, het si mi numen uusglachet.»
«I gläub der, dass di daas mag. Aber irgendäinisch mues mer haut Oornig mache.»
«Und wäisch, was i geschter z Oobe im Papiirchoorb gfunde ha? S Gsangbuech. Äifach furtgrüert händ sis.»
«Nääi soo öppis.»
«S Schlimmschten isch, dass si stäle wi d Ägerschte. Steut me si z Reed, so striite sis ab. Nöierdings feeut mer d Hauschetti, es Gschänk vom liebe Papa. Und us em Pout use händ si mer es Zwänzgernöötli lo verschwinde.»
«Aber ietz tuesch de Pfleegerinnen Unrächt. Si luege doch für di, so guet, wi si chöne.»
«Hiuf ne nume! S isch himutruurig. Der äignig Soon gläubt mer kes Woort.»
«Wäisch, velicht hesch jo das Zwänzgernöötli vernooschet.»
«Ietz bin i äu no es Tubeli.»
«I has nid soo gmäint.»
«Du wäisch aber, wer mäint: d Naare.»
«Hesch nöimen es Tüechli?»
«Für waas bruuchsch ietz es Tüechli?»
«Hesch doo e chli gsöilet. Lueg, a der Bluuse.»
«I bi doch ke Sou.»
«Und am neechschte Sundig chunsch zu öis zum Zmittaag, gäu. I hole di de ab.»
«Wenns der nid zviu Müei macht. Tanke.»
«I nime no de Sundigsrock mit. Mir händ moorn Wösch. De goots im Gliiche zue.»
«Chunt nid i Froog. Dee isch gaar nid dräckig.»
«Moou Mueter, wöörklech. Du müestisch di jo schiniere. Mit Finger zäigte si uf di. S isch mer nid gliich, wenn d is Greed chunsch. Deer doch äu need.»
«Mäinsch öppe, i tüei soo, wis deer passt? Was di andere tänken und schnöre, isch mer gliich. Wenn duu di für mee wotsch schäme, so schäm di!»
«Aso guet. Rede mer es anders Moou wiiter.»
«Was ii säge, isch nüüt wärt. Win en Überegschnappeti weerd i behandlet. Vom äignige Soon. Gang häi!»
«I goo graad. Aber d Hand gisch mer scho no, gäu Mueti.»